آیا اختلال در نعوظ با گرفتگی عروق در ارتباط است؟

اختلال نعوظ یک مشکل شایع در بین مردان است. حدود ۳۹ درصد مردانی که در سنین ۴۰ سالگی قرار دارند درجاتی از اختلال نعوظ را گزارش می‌کنند. همچنین دو سوم مردانی که در سنین بالای ۷۰ سال قرار دارند علائم قابل توجهی از اختلال نعوظ را بروز ‌می‌دهند. اختلال نعوظ نوعی بیماری است که در طی آن، فرد قابلیت نعوظ کامل و حفظ آن برای آمیزش جنسی را ندارد.

البته وجود اختلالات گذرا و موقتی در نعوظ لزوماً به معنای وجود اختلالات جدی نیست. اختلال نعوظ اگرچه اختلالی نیست که حیات فرد را تهدید کند اما می‌تواند موجب ایجاد استرس‌، کاهش اعتماد به نفس و مشکلاتی در روابط عاطفی و جنسی شود. همچنین اختلال نعوظ ‌می‌تواند نشانه‌ای از وجود بیماری‌های زمینه‌ای دیگری مانند بیماری‌های قلبی باشد که ‌می‌توانند برای سلامتی فرد خطرهای جدی ایجاد کنند.

یکی از اصلی‌ترین دلایل ایجاد اختلال نعوظ، تصلب شرایین یا گرفتگی عروق است که به اصطلاح آترواسکلروزیس (atherosclerosis) نام دارد. وجود اختلالات نعوظ یکی از علائم اصلی وجود تصلب شرایین در قسمت دیگری از بدن مانند قلب است.

مکانیسم ایجاد نعوظ در آلت تناسلی مردان:

خونی که به آلت تناسلی مردان جریان پیدا ‌می‌کند از سرخرگ‌های شکمی‌عبور ‌می‌کند. این سرخرگ‌ها در مسیر خود به شاخه‌های کوچکتری تقسیم ‌می‌شود که مسیر نهایی آن‌ها آلت تناسلی خواهد بود. زمانی که فرایند نعوظ شروع ‌می‌شود این سرخرگ‌ها گشادتر ‌می‌شوند، در نتیجه‌ی این افزایش قطر رگ‌ها، خون بیشتری به آلت تناسلی جریان پیدا ‌می‌کند و درون بافت اسفنجی آن جای ‌می‌گیرد که نتیجه‌ی نهایی آن افزایش اندازه آلت تناسلی یا به اصطلاح نعوظ است.

همچنین در این حالت رگ‌هایی که مسئول خالی‌کردن خون از آلت تناسلی هستند منقبض شده و جریان خون خروجی از آلت تناسلی ضعیف ‌می‌شود. نعوظ ایجادشده تا زمان ارضای جنسی مرد به صورت پایدار باقی ‌می‌ماند و پس از آن با انبساط دوباره سیاهرگ‌ها، خون از آلت تناسلی خارج شده و سرخرگ‌ها نیز کاهش قطر ‌می‌دهند تا خون ورودی نیز کاهش یابد و در نهایت آلت از حالت نعوظ خارج ‌می‌شود. اصلی‌ترین علائم اختلال نعوظ شامل مشکل در آغاز نعوظ، مشکل در حفظ نعوظ به مدت نرمال و طبیعی و کاهش میل جنسی است.

ارتباط تصلب شرایین و اختلال نعوظ:

برای ایجاد و حفظ یک نعوظ طبیعی، رگ‌های خونی آلت تناسلی باید قدرتمند باشند تا بتوانند جریان خون را با سرعت در آلت تناسلی افزایش دهند. اختلال نعوظ معمولاً زمانی ایجاد ‌می‌شود که رگ‌های خونی در قسمت‌های مختلفی از بدن در سلامت کامل نیستند بنابراین اختلال نعوظ می‌تواند نشانه‌ای از یک خطر نهفته باشد. زمانی که بافت درونی رگ‌های خونی که اندوتلیوم نام دارند آسیب ببینندعملکرد رگ‌های خونی با اختلال مواجه ‌می‌شود.

بافت اندوتلیوم می‌تواند توسط فشار خون بالا‌، مصرف دخانیات از جمله سیگار‌ و یا بیماری دیابت دچار آسیب شود. وجود آسیب در اندوتلیوم باعث ‌می‌شود تا رگ‌های خونی در مواقع مورد نیاز به خوبی منبسط یا منقبض نشوند، در نتیجه جریان خون واردشونده به آلت تناسلی کاهش ‌می‌یابد. این کاهش جریان به اختلال نعوظ منجر ‌می‌شود زیرا خون کافی برای نعوظ کامل به آلت تناسلی نمی‌رسد.

باید به این نکته توجه داشت که معمولا آسیب اندوتلیوم قبل از انسداد کامل عروق به وجود ‌می‌آید، بنابراین تشخیص آسیب بافت اندوتلیوم ‌می‌تواند به عنوان یک زنگ هشدار عمل کند و با تشخیص به موقع آن از تصلب شرائین جلوگیری شود. بنابراین معمولا اختلال نعوظ به عنوان یک علامت هشدار اولیه برای انسداد عروق است. همچنین اختلال نعوظ می‌تواند به عنوان علامتی از وجود انسداد عروق پس از ایجاد آنها در بدن باشد. این انسداد ‌می‌تواند در رگ‌های قلبی یا مغزی به وجود آمده‌باشد. فاکتورهای خطری که باعث گرفتگی عروق ‌می‌شوند شامل موارد زیر هستند:

• سابقه‌ی خانوادگی
• کلسترول بالا
• مصرف سیگار
• فشار خون بالا
• دیابت
• چاقی

بنابراین اختلال نعوظ به عنوان یک زنگ خطر برای سایر بیماری‌های مربوط به عروق عمل می‌کند و متخصصان این حوزه هشدار می‌دهند که افرادی که به اختلال نعوظ دچار هستند باید بررسی‌های مختلف مربوط به فاکتورهای خطر تصلب شرائین را زیر نظر پزشک متخصص دنبال کنند. ذکر این نکته نیز مهم است که علاوه بر تصلب شرایین و گرفتگی عروق، عوامل دیگری نیز ‌می‌توانند باعث اختلال نعوظ شوند که بررسی تمام این‌ها توسط پزشک متخصص صورت می‌گیرد. از جمله‌ی سایر عوامل ‌می‌توان به آسیب‌های عصبی‌، اختلالات هورمونی و فاکتورهای روانی اشاره کرد.

درمان موقت اختلال نعوظ و تصلب شرائین:

امروزه شواهد کافی برای این مسئله که درمان تصلب شرایین ‌می‌تواند وضعیت اختلال نعوظ را بهبود بخشد وجود ندارد! و بهترین روش‌های درمانی برای اختلال نعوظ، داروهایی هستند که به عنوان مهارکننده‌های فسفودی‌استراز شناخته ‌می‌شوند. معروف‌ترین نوع این داروها شامل ویاگرا‌، لویترا‌، و سیالیس هستند که لزوما باید زیر نظر پزشک متخصص مصرف شوند و از مصرف خودسرانه‌ی آنها دوری گردد.

نحوه‌ی عملکرد این داروها به این صورت است که میزان جریان خون به درون آلت تناسلی را به طور موقت افزایش ‌می‌دهند. با این حال این داروها وضعیت مشکلات جانبی که منجر به اختلال نعوظ می‌شوند را نمی‌توانند بهبود ببخشند. همچنین این داروها به عنوان عامل پیشگیری‌کننده یا درمان برای گرفتگی عروق در سایر نقاط بدن کاربرد نخواهند داشت. تنها راه برای کاهش یا جلوگیری از گرفتگی عروق، کاهش فاکتورهای خطر در زندگی است.

سبک سالم زندگی شامل دوری از دخانیات‌، کنترل مداوم فشار خون و کلسترول خون و تنظیم آن‌ها‌، داشتن فعالیت منظم و ورزش و همچنین تغذیه سالم است. همچنین بررسی سلامت قلب بصورت مداوم می‌تواند خطر ایجاد اختلال نعوظ را کاهش دهد.

• کمبود کدام ویتامین ها باعث اختلال نعوظ می شود؟
  تاریخ انتشار : 1400-12-24تاریخ بروز رسانی : 1400-12-28


• کاهش سطح تستوسترون و اختلال نعوظ بر اثر ابتلا به کبد چرب
  تاریخ انتشار : 1400-12-22تاریخ بروز رسانی : 1400-12-23


• ایا پروستات باعث عدم نعوظ میشود؟
  تاریخ انتشار : 1400-12-15تاریخ بروز رسانی : 1400-12-16


• آیا کرونا بر باروری و سلامت جنسی مردان تاثیر دارد؟
  تاریخ انتشار : 1400-12-08تاریخ بروز رسانی : 1400-12-17


• اختلالات نعوظ شامل چه مواردی می شود؟
  تاریخ انتشار : 1400-07-10تاریخ بروز رسانی : 1400-07-15