سفلیس چیست؟

سفلیس هم نوعی بیماری منتقله از طریق تماس جنسی است. عامل این بیماری باکتری ترپونما پالیدوم است.در هر ارتباط جنسی، امکان انتقال به پارتنر، 10% می‌باشد. راه تشخیص قطعی این بیماری، آزمایش‌های سرمی از خون یا مایع نخاعی است.

راه انتقال سیفلیس

راه اصلی انتقال سفلیس رابطه جنسی است؛ اما می‌تواند در دوران بارداری یا هنگام زایمان هم از مادر به جنین منتقل و منجر به سفلیس مادرزادی شود. این بیماری می‌تواند از راه دهانی، مهبلی و ارتباط جنسی مقعدی، انتقال یابد، اما نمی‌تواند از طریق صندلی توالت، فعالیت‌های روزانه، وان‌های داغ یا استفاده مشترک از ظروف غذا یا لباس و ...، منتقل شود.

درمان سفلیس

سفلیس به سادگی با پنی سیلین درمان می‌شود ولی در صورت عدم درمان، ممکن است قلب، مغز و چشم را درگیر کند. پیامدهای درمان نشدن این بیماری می‌تواند کوری چشم، فلج و مرگ باشد. بیماری سفلیس در صورت عدم درمان‌ می‌تواند قلب، مغز، سیستم عصبی و چشم را درگیر کند. اقدامات درمانی در سفلیس مانند بسیاری از بیماری‌های منتقله از طریق تماس جنسی، در هر دو پارنتر اعمال می‌شود.

علائم سفلیس

علائم ظاهری سفلیس عبارتند از: ابتدا یک دانه سفت بدون درد روی پوست ظاهر می‌شود در مراحل بعد ممکن است تورم غدد لنفاوی یک طرفه یا دو طرفه هم ایجاد شود. این بیماری طی دو هفته با دارو درمان می‌شود و بدون اقدامات درمانی نیز در فاصله زمانی 3 تا 6 هفته از بین خواهد رفت ولی وارد مرحله ثانویه بیماری خواهد شد.

پیشگیری ازسفلیس

مانند انواع دیگر بیماری‌های مقاربتی (آمیزشی) پرهیز از تعدد شرکای جنسی و روابط پرخطر می‌تواند از مبتلا شدن به این بیماری جلوگیری کند. اجتناب از تماس فیزیکی با شخص مبتلا و همچنین در صورت برقراری ارتباط جنسی، استفاده صحیح از کاندوم در کاهش خطر انتقال سفلیس مؤثر است، همچنین می‌توان از طریق غربالگری مادران در طول دوران بارداری و درمان کسانی که مبتلا هستند، از ابتلای نوزادان به سفلیس مادرزادی پیشگیری کرد.